Kayısı Anaç Özellikleri

Zerdali

Kayısı çöğür anacı üretiminde zerdali ve kültüre alınmış kayısı çeşitlerinin çekirdekleri kullanılır. Verimli, yüksek meyve kalitesine sahip olmasının yanı sıra kültür çeşitleri ile uyuşması, nematod, kireçli, hatta kısmen tuzlu topraklara ve kurağa dayanımı bakımından zerdali anaçları tatminkar sonuçlar vermektedir. Zerdali anacı üzerine aşılanmış kayısı çeşitlerinin olumsuz yönü ise ürüne birkaç yıl geç yatması, ağaçların büyük olması, taban suyu yüksek, ağır topraklarda başarısız sonuçlar alınmasıdır.

Şeftali

şeftali , nektarin , kayısı ve badem çeşitleriyle uyumlu yeni nesil bir anaçtir. İri meyve oluşturur. Orta derecede dallanma sağlamaktadır. Ağır topraklarda ve asfiksi koşullarına iyi uyum sağlar. Kök ur nematodlarına dayanıklıdır. Diğer anaçlara göre 2 ila 5 gün arasında erkencilik sağlar üretimde artıları fazla olan bir anaçtır.

ROOTPAC – R

Yüzeysel kök sistemine sahip orta kuvvette ayva kökenli bir anaçtır. Kök kanseri (Agrobacterium tumefaciens)'ne dayanıklı olup ateş yanıklığına hassastır. Taban suyu ve kirece orta derecede dayanıklıdır. Üzerindeki çeşidi erken meyveye yatırır. Sık dikime uygundur. Williams başta olmak üzere bazı armut çeşitleri ile aşı uyuşmazlığı gösterebildiğinden ara anaç kullanılmalıdır.

Badem

Kireçli ve taşlı topraklarda kayısıya anaç olarak badem kullanılır. Badem anacı kazık köklü olduğundan diğer anaçların iyi gelişemediği kurak koşullarda daha iyi sonuçlar verir. Kayısı ile badem arasında gecikmiş aşı uyuşmazlığının olması en büyük dezavantajıdır.

Erik Anaçları

Taban suyu yüksek ve fazla su tutan killi topraklarda kayısı için erik anaçları tavsiye edilir. Tohumdan elde edilen Myrobalan çöğürü bir takım dezavantajları olsada günümüzde kullanılan bir anaçtır. Killi topraklar dahil her türlü toprağa uyum sağlar, kireç ve kuraklığa karşıda dayanıklıdır. Myrobalan’nın seleksiyonlarından “Myrobalan 29” verimliliği ve ağacının sağlamlığı itibarı ile en fazla kullanılan tiptir.